Bijna 50 en nog niks bereikt
8 januari 2014

Elke maand schrijft een medewerker aan Tick, Tick, Boom! een column over de musical. Dit keer buigt bassist Marco Kerver zich over het dertigersdilemma.

Je hoort het steeds vaker. 50 is het nieuwe 30. De thematiek van de musical Tick, Tick, boom! is dan ook precies op mij van toepassing. Toen ik 30 werd, was ik net klaar met mijn studie. Als laatste ‘eeuwige’ student had ik een heel scala van studies achter de rug, niet in de laatste plaats om mijn riante levensstijl van nauwelijks werken zo lang mogelijk vol te houden. Als gediplomeerd leraar wiskunde en natuurkunde met een universitaire achtergrond was het hoogst haalbare zo ver mogelijk van de arbeidsmarkt verwijderd te blijven. Met 2 of 3 optredens per week kon ik mezelf makkelijk onderhouden en had ik tijd me verder muzikaal te ontwikkelen.

Foto: Leonie Kuizinga

Niks bereikt?

Het begrip ‘niks bereikt’ ontwikkelt zich wat dat betreft mee met je leven. Het gevoel niks bereikt te hebben of niks te gaan bereiken hoort dan ook net zo bij mijn leven als eten en drinken. En eerlijk gezegd wordt het niet minder naarmate je de 50 nadert. Feitelijk is het natuurlijk een arbitraire maat die je jezelf oplegt. Wanneer heb je wel, en wanneer heb je niet iets bereikt? Het heeft te maken met persoonlijke ambities, verwachtingen en dromen, en veel minder met de maatstaven die de maatschappij op je leven projecteert.

Dat beschouwend zou het hoogst haalbare tevredenheid kunnen zijn. Tevreden met je talenten, je bezigheden, je leven in het algemeen. Genieten zonder opgelegde persoonlijke verwachting zou wel eens het hoogst haalbare kunnen zijn. Vanuit dat oogpunt heb ik inderdaad nog veel te leren en misschien nog niet zoveel bereikt. En ik ben bijna 50!!
[/one_half_last]